Er staan hier 22 meningen op 3 pagina(s). De nieuwste mening staat bovenaan.
<< Eerste
|
< Vorige
|
1 2 3
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Margo Uit: Maassluis/Henegelo Email: verborgen |
MAN, man, wat een goed boek  . Als boekverkoopster heb ik het verslonden. Ik dacht eerst een boek in handen te hebben a la Kluun. Maar poehee, gelukkig niet. Niet dat Kluun slecht is maar MAN is gewoon anders. Wat mij het meeste bij blijft is het gegeven dat mannen zich slechts op een ding tegelijk kunnen concentreren. Ik vond het geweldig dat Michaels passie voor muziek niet werd gestoord door andere gedachten en gevoelens. Hij werd er steeds helderder door. Wij vrouwen zouden waarschijnlijk zwaar onder de invloed van de gebeurtenissen anders functioneren. Maar een MAN niet. Een gegeven waar vrouwen nog steeds verbaasd over kunnen zijn. En net als Maria Goos, ik begrijp die mevrouw in het hotel ook wel. Sterke vrouw. Je hebt voor mij wel het beeld van een muze veranderd. Het einde van het boek vond ik een beetje als een film, er moet een einde aan komen hè? Trouwens, misschien wel een idee voor een film, kunnen we die compositie ook horen. Ik wens je heel veel boekverkopen toe en zie uit naar een twee boek van je. Groeten, Margo. Antwoord van Michael: Voor dit soort reacties kun je me midden in de nacht wakker maken. Dit is precies wat ik graag wil horen, juist omdat het iemand is die mij niet kent. Met zo'n reactie van een gewone lezer kan ik misschien wel tien slechte recensies verdragen.
|
||
| Geschreven door | Mening: | ||
| Naam: Sien Uit: Rotjeknor Website: http://sienlaatnssien.blogspot.com/ Email: verborgen |
MAN staat trots als een pauw in z’n krijtstreeppak en roze das op het toneel, maakt een ware, mooie speech, handigt z’n eerste boek uit aan Wessel, één van z’n eerste inversteerders, MAN IS UIT ! MAN heeft uren op het toneel gezeten om boeken te signeren, ik mocht niet, dat komt thuis wel rustig, moet MAN daar over nadenken ? Na een reuze gezellige avond, en een afterpartydiner lig ik om 3.00 uur in m’n luxe B&Bbed, te veel wijn, maar ik moet er in beginnen, geen MAN in m’n bed maar wel een MAN. Vanaf het eerste hoofdstuk herken ik MAN als de MAN die nu twee jaar naast ons woont. Het boek leest zich makkelijk, ik hou wel van een boek met ritme. Ik versprak me vanmiddag zeggende tegen MAN dat er niet veel gebeurd, maar zo bedoelde ik het niet. Er gebeurd een heleboel, zelfs heel veel, het leven van een MAN die al 388 dagen geen seks heeft gehad en daar mee zit. MAN beschrijft zijn leven en al gauw herken ik vele mensen om hem heen die ik ondertussen ook heb ontmoet in het echte leven, alhoewel het verhaal toch een roman blijft met veel fictie (nee, ik ga het hier niet over Rita hebben) en verzonnen onderwerpen om de ogen van de lezer goed open te doen over ons dagelijks leven en de ware realiteit daarvan. MAN zegt me heel terecht, een schrijver schrijft omdat hij iets kwijt wil. MAN brengt ons zijn fantastische kennis en passie van muziek, van klassiek tot Jazz via Prince of huidige rappers. MAN weet er wat van. Ik had ook niet anders verwacht in dit boek. MAN onthult in mijn ogen een verhaal waarin de angst van de snelheid van tijd, van dit drukke huidige leven van ons allemaal, boven ons hoofd hangt. De angst van geen goede vader denken te zijn, de angst van niet genoeg liefde geven, de angst van de dood (heel emotioneel lees ik de passages over het overlijden van beide ouders van zowel MAN als Nadine en weer herken ik de realiteit en het verdriet wat daar mee samen gaat), de angst van ziek worden, de angst van het verliezen van de trouwe eeuwige liefde en toch door agressie en woede gaat MAN juist de verkeerde kant op. Ook Nadine is een mysterieus persoon, je zou denken dat ZIJ er juist wat aan moet doen, maar ze doet het niet, maar dat zou té makkelijk zijn, dan was MAN zo klaar…en waarom zou ZIJ het moeten oplossen, waarom zou ZIJ het probleem zijn ? Nadine reageert waarschijnlijk zoals iedere vrouw zou reageren, maar wat is wél de goede reaktie ? Iets om over na te denken, ook dat zegt MAN tegen me over de telefoon, een boek is geschreven zodat de lezer er over nadenkt (en misschien zelf niet die fouten maakt ?) MAN vecht ervoor en gaat door alle fases heen die hij eigenlijk niet had moeten doen, als een lafaard omdat hij toch die seks ergens anders gaat zoeken, jammer dat hij zover moet gaan om… nee ik zal het einde niet verklappen ! MAN, ik ben trots op je, je weet dat ik graag met een glaasje een gesprek wil hebben over je boek, maar wat ik nog leuker zou vinden, want daar heb je dit boek toch voor geschreven, en je bent het vast met me eens, is om van andere te horen wat zij van MAN vinden, en vooral een man, ik hoor graag commentaar op dit boek van meerdere, en zeker ook mensen die MAN niet persoonlijk kennen. Op naar boek II, VROUW ? Ik zou zeggen, doe eens een interview met Nadine, breng VROUW uit, in HAAR versie, want WIJ hebben hier zeker wat op te zeggen. Bijna een week is voorbij sinds ik MAN gelezen heb en moet er even bij zeggen dat het me steeds meer intrigeerd, eigenlijk vind ik het steeds beter worden en denk het nog eens te lezen, over een tijdje. Je denkt er inderdaad over na, een waar verhaal over het leven. Wat seks voor rol heeft in een echtpaar weet iedereen maar dit doet je er nog eens dubbel over na denken. Antwoord van Michael: Wat een heerlijk lange reactie van mijn lieve buurvrouw, die aanvankelijk niet goed raad wist met het verhaal, maar haar draai duidelijk gevonden heeft. Het gaat mij om de emotie, ik wil mensen raken en aan het denken zetten, het gaat mij om het benoemen van dingen zoals ze kunnen gaan. We kunnen wel allemaal net doen of het niet belangrijk is dat geliefden kinderen nemen en dat ze het verder zelf maar uit moeten zoeken, maar het is soms niet makkelijk. Het kan gepaard gaan met grote en woeste emoties en hormoonuitspattingen en dat is voor een schrijver, een verhalenverteller natuurlijk prachtig. Who's afraid of Virginia Woolf van Edward Albee is een van mijn favoriete verhalen wat dat betreft. Schitterend opgebouwde en uitgespeelde echtelijke ruzie tussen twee mensen Martha en George die juist vechten omdat ze er nooit aan toe gekomen zijn om kinderen te krijgen.
|
Powered by PHP guestbook 1.43 from PHPJunkyard - Free PHP scripts